...............ได้เรื่อง ระยองฝนหนักทั้งวัน..เรื่อยเปื่อย..นึกถึงตอนวัยรุ่นกับวง ชาโดว์กับเพลงในยุคนั้น(เพลงฝรั่ง)..เสน่ห์เขาอยู่ตรงไหน..แนวเพลงเปิดเผย...ทื่อๆ...ดุดันแต่..ไม่ก้าวร้าว...สนุกแบบประชด..อะไรปานนั้น..พวกเราให้คำจำกัดความว่า...เป็นดนตรีแบบ...สากๆ..ฟังไม่รื่นหู..เอามันกับเนื้อหา..แบบเล่าเรื่อง..ง่ายๆ...เล่นกันแค่ไม่กี่คน...ลุคของนักดนตรีก็คือ..ขี้เหล้า เมายา(สูบ รวมทั้งอย่างอื่นด้วย)...เกือบสกปรก...ขี้เล่น...แต่จริงใจ...เล่นดนตรีเพราะวิญญาน....กาลผันผ่าน..กับสุดยอดโปรแกรมคาราโอเกะอัจฉริยะ...ลองฟังกันพอจะทำให้นึกถึง.....ความสาก........ของแนวดนตรีกับคนวัย 50 up ได้บ้างมั้ย
ชอบคำพูดนี้มากมายครับ
