..... ผมตั้งใจแบบนั้นจริงๆ ....หลังจากวันนั้น มีโทรศัพท์ สอบถามกันมาเยอะมากๆๆๆ จน หลังบ้านเต็ม ....และคนโทรมาถามซื้อของ มากเช่นกัน
...และคนที่ให้กำลังใจสู้ต่อทำต่อ.....
ผมไม่ได้ ท้อนะครับ แค่อยากพักบ้างเท่านั้นเอง ...หนี้สิน (หมอโป่ง) ก็หมด สหกรณ์ ก็หมด รถเหลืออีก 1 กว่าๆ
... ร่างกาย ก็แย่ ทรุดโทรมมาก เพราะโหมรับงานมากจนเกินรับไหว ...แม่บ้าน ก็บ่น.....มีเงินแต่ป่วยตาย.... มันตุ้มไหม.....พอเจอเหตุการณื แย่ๆ เลยทำให้ตัดใจ ... ???
... ตอนนี้ ก็ไม่รับเกือบ 10 งานแล้วมั้งครับ ที่โทรมา
... บอกเลยว่า เสียดาย แต่ ............ ขอพักสักนิดดีกว่า ใช้เงินที่หามาตอนสงกรานต์ ก่อนครับ....เดี๋ยวเมีย มันจะมีผัวใหม่....
