มีท่านผู้สันทัดกรณี เคยแนะนำผมว่า
สาย AC และปลั๊ก หัว ท้าย ปลั๊กท้ายเครื่อง และปลั๊กเสียบติดผนัง เหล่านี้
มีผลต่อความใสสะอาดของเสียง แต่ไม่ค่อยมีผลต่อบุคลิคของเสียง ว่างั้น
ผมไม่มีปัญญาจะทดสอบเปรียบเทียบ
ได้แต่ทำตามบางอย่าง เช่น หาสาย หาปลั๊กที่ดูว่าพอมีคุณภาพใช้ได้มาเปลี่ยนบางส่วน เพื่อความสบายใจ
เท่าที่เคยเล่นและลองมานานมากหลายสิบปี
ในหลายๆ ครั้ง ในเรื่องของเส้นสายซึ่งมักเป็นที่ถกเถียงและเป็นหัวข้อสนทนาที่ให้ความบันเทิงอย่างยิ่งครับ
ยิ่งถอยหลังไปในตอนยุคการเล่นเครื่องเสียงเริ่มเฟื่องฟูเมื่อ 20-30 ปีก่อน
ผมเองเคยถกเถียงชนิดแทบตัดญาติกับวิศวกรไฟฟ้าจากเมืองนอกพรรคพวกกันท่านหนึ่ง
ต้องเล่นและลองกันเดี๋ยวนั้นชี้ให้เห็นเป็นจุดๆ จึงสั่นหัวพยักหน้าหงึกหงัก หงักหงึก
หมดเหล้าหมดเบียร์รวมทั้งกองเชียร์คออ่อนทั้งหลาย เกือบสว่างในค่ำคืนนั้นเลยทีเดียว
อันดับแรกชุดเครื่องเสียงโดยเฉพาะ แอมป์และลำโพงต้องทำงานสอดประสานกันเป็นอย่างดี
ถ้าเน้นทุกอย่างของการได้รับฟังเสียงที่ดี ลำโพงควรเป็นระดับโมนิเตอร์แท้เช่นที่ใช้ในสตูดิโอจะฟังออกง่ายและชัดเจนครับ
สายสัญญาณ แทบจะฟังออกทันที ถ้าต่อจาก เครื่องเล่นซีดีไปปรี
ส่วนการต่อจากปรีไปพาวเวอร์ต้องรอนานหน่อยจนถึงฟังไม่ออกทีเดียวจับคุณงามความดีไม่เจอเลยครับ
สายไฟเอซียิ่งยากขึ้นไปอีก ยกเว้นคนที่คุ้นเคยกับชุดที่ฟังประจำ หรือรวมทั้งช่วงเวลาในการฟังอาทิ เช้าสายบ่ายค่ำและดึกดื่น
ทั้งนี้เนื่องจากระบบไฟฟ้าที่อาจไม่เสถียรเพียงพอในบ้านเรา ฟังตอนห้าโมงเย็นกับสี่ทุ่มต่างกันมากถึงมากที่สุดจับต้องได้เลย
ลองนึกภาพถึงเด็ก 2 คนเข็นรถกระบะ กับผู้ใหญ่ 2 คนเหมือนกันเข็น
พละกำลังที่เพิ่มขึ้นมามองไม่เห็นหรอก
แต่เรารู้สึกสัมผัสได้ครับถึงพละกำลังความเข้มของเสียงที่ดีขึ้นทุกย่านความถี่
สายลำโพง จะต้องใช้ความชำนาญที่ต้องฝึกฝนเพื่อมารับมือกับการฟังโดยเฉพาะครับ
เนื่องจากสัญญาณไฟฟ้าจากแอมป์นั้นมีกำลังพอในการทะลุทะลวง
กระแสไฟฟ้าสลับจากแอมป์ผ่านสายลำโพงอาจจะไม่หวั่นเกรงอิมพีแด๊นซ์ของสายนัก
แต่คลื่นความถี่ในย่านเสียงที่เราได้ยิน และการเดินทางผ่านตัวนำคือสายลำโพงนั้นมันสามารถเปลี่ยนบุคลิคของเสียงได้
ซึ่งผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับ ดังนั้นสายลำโพงแต่ละระดับราคาจึงแตกต่างกันเป็นอย่างยิ่ง
ยกตัวอย่างลำโพงเออาร์ในหลายรุ่นสมัยก่อนซึ่งปลายเสียงสูงไม่ค่อยทอดหางไปไกลนัก
เมื่อเจอสายทองแดงพันตีเกลียวกับสายทองแดงชุบเงิน สามารถทำให้ปลายแหลมเหมือนมีเอ็ฟเฟคกังวาลนิดๆ ฟังเพราะขึ้น
หูของนักดนตรีที่เล่นดนตรีได้ทุกคนไม่ว่าจะเป็นกีตาร์หรือดนตรีชนิดอื่น
จะเป็นผู้ที่มีหูอัจริยะในการฟังเพลงและไวต่อความเปลี่ยนแปลงครับเรียกว่าระดับหูทองฝังเพชรก็เป็นได้
โปรดอย่าดูแคลนท่านเหล่านี้นะครับ หูสำหรับผู้รักเสียงเพลงนั้นเมื่อผ่านไปสักระยะหนึ่งก็จะมีการพัฒนาดีขึ้นไปเองโดยที่เขาแทบไม่รู้สึกตัว
ความรู้สึกจะบอกเองว่ารับได้หรือไม่
เพียงแต่บางครั้งมันยากที่จะอธิบายออกมาเท่านั้นครับ
