กลับถึงระยองแล้วค่ะ งานนี้ ถึงแม้ว่าจะรู้สึกลำบากขาไป เพราะต้องไปเองคนเดียว แต่ไปถึงสุพรรณแล้ว อบอุ่น เหมือนได้กลับไปบ้านตัวเอง
ขอบคุณ ครอบครัวของทั้งเจ้าบ่าว เจ้าสาว ที่ดูแล อย่างดี
ขอบคุณ ลุงนพ ที่ขับรถพาไปเที่ยว สามชุก แล้วพาไปชมบรรยากาศข้างทางตอนทั้งน้ำมัน และ แก็ส หมด ไปไหนไม่ได้ ส่วนโปรแกรมเที่ยวอีกยาวเหยียดที่ยังไม่ได้ไป ติดไว้ก่อนนะคะ โอกาสหน้าจะยอมให้พาไปเที่ยวอีกค่ะ แต่ต้องเติมแก็สให้เต็มๆนะคะ
ขอบคุณพ่อเจ้าบ่าว สำหรับ พระผงสุพรรณ ที่ให้แป้งมา (ปลื้มสุดๆ เพราะอยากได้มานานแล้ว)
ขอบคุณแม่เจ้าบ่าวที่ดูแลเอาใจใส่ ไม่ยอมให้อดเลยแม้แต่นาทีเดียว แถมยังยกครอบครัวตามมาส่งถึงระยอง
ขอบคุณเจ้าสาวที่ให้ยืมหมอนข้างกอด สองคืน คริคริ
งานนี้ถึงแม้จะเสียรายได้จากการหยุดขายกาแฟเป็นอาทิตย์ แต่สิ่งที่ได้กลับมา คุ้มค่ากว่ามากมายจนหาค่าไม่ได้
เพราะ แป้งได้ ครอบครัวใหญ่ ครอบครัว สมใจเพ็ง มาเป็นญาติสนิท
