หัวข้อ: ..งานเล็กๆ ให้น้องไปทำ..สบายๆ กับเครื่องเล็กๆ...อมร พัทยา M.S.sound pattaya

[อนันตชัย ระยอง]

จริง ๆ แล้ว เราชาวผู้ให้บริการเครื่องเช่าทั้งหลายก็ไม่ได้มุ่งหวังจะไปกินข้าว กินน้ำ กินเหล้าหรืออื่น ๆ ในงานเขาหรอกครับ
เพียงแต่เปรียบเปรยแค่นั้น

ปกติก็ไม่ค่อยมีงานไฮโซอยู่แล้ว จะมีก็นาน ๆ ครั้ง
ผมเคยเจออยู่ครั้งหนึ่ง เป็นงานเปิดตัวรีสอร์ทใหม่แห่งหนึ่ง กดราคามาก ไม่มีอะไรให้กินซึ่งเป็นเรื่องปกติ
แต่ที่ผิดปกติคือ จ้างเครื่องเสียงเรามา แต่บอกว่าอย่าเปิดเสียงดังนะ หนูปวดหัว (เขารีบภาระหลายเรื่ิอง ทั้งเตรียมที่พัก รับแขก เตรียมอาหาร เครื่องดื่ม จัดสถานที่ คงเครียดหนัก ไม่ยอมหาผู้ช่วย) แต่แขกในงานบอกว่า พี่ขอเสียงดังอีกหน่อย ผมไม่ได้ยิน

ก็รับแค่ครั้งเดียว แล้วเขาก็ไม่จ้งอีกเลย อิ อิ
สงสัยจะเสียงดังไป คนจ้างไม่ชอบ

งานนั้นขากลับแวะกินข้าว หมดมากกว่าค่าจ้างอีก อิ อิ

[waran]

ได้อ่านพวกพี่ๆคุยกันแล้วทำให้มีความรู้ขึ้นมากครับ ต่อไปนี้คงไม่คิดว่าอะไรเจ้าภาพเวลาไม่บริการหรือไม่มีอะไรให้เรากิน ทำหน้าที่เราให้ดีเป็นพอ และรับเงินค่าแรงตามที่ตกลง

[วีราพัชร SMART SOUND]

           เมื่อปีกลาย ไปเล่นดนตรี ทรีโอ งานแต่ง ที่โรงแรมแถวๆหลักสี่ มันเอาแจกันดอกไม้ดินเผาไปวางไว้

                     บนเสาสูงสัก 2 เมตร พอขึ้นไปตั้งเครื่องปรากฏว่าแจกันตกมาหักครึ่งเลย....นึกว่างานเข้าแระ....

                      แต่บังเอิญ พื้นเวที่มันขยับได้นิดหน่อย...เลยเอาเป็นข้ออ้าง....รอดตัวไป    ฮ่าๆๆๆ  เล่นดนตรี

                      กับออกาไนซ์  กินได้แต่นํ้าอยู่แล้ว....แต่แอบให้ทิปเด็กเสริฟ...มันแอบเอาเหล้า-ไวน์ มาเป็นถาดเรยยย

[Amorn Pattaya]

ไอ้ที่คุยๆ กันมาไม่ใช่ว่าผมบ้านนอกไม่เคยสัมผัสงานในโรงแรมนะ เมื่อครั้งยังวัยรุ่นอยู่ กทม. ผมก็ไปเล่นงานเกือบทุกอาทิตย์ โรงแรมใหญ่ๆ อินทรา วินเซอร์ แอมฯ นาราย ฯลฯ  เมื่อยุคเก่าก่อนก็ไม่เรื่องมากนะ ผู้คนมาในงานก็ระดับนายพล ผจก.อธิบดี ปลัดฯลฯ มายุคนี้อะไรต่างๆมันคงเปลี่ยนไปตามกาลสมัย ข้าวของแพงขึ้น
ความงก และอื่นๆ มันทำให้เกิดกฏเกณท์ในสังคม แต่บางคนมันก็เหลือเกิน กฏเกณท์มันต้องตั้งอยู่บนพื้นฐานของความยืดหยุ่นเหมาะสมลงคัว ไม่ใช่ ตรู..จะเอาของตรู อย่างเดียว การทำงานร่วมกัน ใจเขาใจเรา พบกันครึ่งทาง ได้ไม่ได้ยังไงมาชี้แจงปรึกษากัน แบบนี้มันก็ทำงานด้วยกันยาก ...ต้องเข้าใจคำว่า..โคนันทวิสาร...

   ขอบคุณทุกๆท่านที่เข้ามาแสดงความคิดแลกเปลี่ยนทรรศนะ กัน ที่เอามากล่าวมาเปรียบเปรยก็เพื่อให้คนที่ไม่เคยรู้ไม่เคยสัมผัสได้รับทราบ เพื่อจะได้เตรียมพร้อมรับสถานะการณ์เมื่อเจองานต่างๆ ผู้อ่านก็อย่าได้คิดเป็นอื่นกันไปนะครับ.....

[ภูวดิษฐ์]

ไอ้ที่คุยๆ กันมาไม่ใช่ว่าผมบ้านนอกไม่เคยสัมผัสงานในโรงแรมนะ เมื่อครั้งยังวัยรุ่นอยู่ กทม. ผมก็ไปเล่นงานเกือบทุกอาทิตย์ โรงแรมใหญ่ๆ อินทรา วินเซอร์ แอมฯ นาราย ฯลฯ  เมื่อยุคเก่าก่อนก็ไม่เรื่องมากนะ ผู้คนมาในงานก็ระดับนายพล ผจก.อธิบดี ปลัดฯลฯ มายุคนี้อะไรต่างๆมันคงเปลี่ยนไปตามกาลสมัย ข้าวของแพงขึ้น
ความงก และอื่นๆ มันทำให้เกิดกฏเกณท์ในสังคม แต่บางคนมันก็เหลือเกิน กฏเกณท์มันต้องตั้งอยู่บนพื้นฐานของความยืดหยุ่นเหมาะสมลงคัว ไม่ใช่ ตรู..จะเอาของตรู อย่างเดียว การทำงานร่วมกัน ใจเขาใจเรา พบกันครึ่งทาง ได้ไม่ได้ยังไงมาชี้แจงปรึกษากัน แบบนี้มันก็ทำงานด้วยกันยาก ...ต้องเข้าใจคำว่า..โคนันทวิสาร...

เอาละเว้ยเฮ้ย  พี่มรของขึ้นแระ

จริง ๆ เรื่องกินนี่ ผมไม่เคยซีเรียสเร๊ย

แต่บางทีมันก็เกินไป จนทำให้เราเสียความรู้สึก

[pompattaya]

ใช่แบบน้ามรว่า เรามาคุยกัน แบบปุจฉา วิสัชชนา ทุกคนเจอมาทุกรูปแบบ เราก็มาบอกกล่าวกัน

ทำงานดีผ่านมาเป็นสิบๆงาน พอมาเจองานแย่งานหนึ่ง มันเสียความรู้สึกจริงๆ

สมัยก่อนไปจัดงานคือไปทำงานร่วมกัน แต่ทุกวันนี้มันเป็นการจ้างงาน มีทั้งออร์แกไนซ์เบี้ยว

เครื่องเสียงเบี้ยว เพราะไม่รู้จักกันมาก่อนแบบสมัยก่อนนั้น สัญญาเลยต้องเป็นสัญญา

ธุรกิจนำหน้ามิตรภาพและน้ำใจ บางคนจิตใจไม่เข็มแข็งพอก็จะรู้สึกไม่ดี แต่พอนานๆไปมันจะชินเอง

แกว่ามาชั้นว่าไป แต่ที่แน่ๆ น้ำใจในเวปของเรายังเปี่ยมล้น ก็ขอให้ดูแลให้เป็นแบบนี้ตลอดไป

คนในเวปเราซื่อๆ เลยไปโดนผู้ร้ายที่แฝงตัวโกงในเวปข้างบ้านหลายคน

[นพ สุพรรณ]

ประสพการณ์ของทุกคนที่เข้ามาแชร์กัน    คือภูมิคุ้มกันให้พวกเราในอนาคตครับ    มาเยอะๆเลยใครมีอะไรอีกว่ากันมาครับ   ผมเชื่อว่าเพื่อนพี่น้องเราทุกคนในบ้านนี้ได้ประโยชน์ครับ

[Chaluay]

อ่านแล้วก็คิด คิดแล้วก็สงสารพวกเรานะครับ คิดเสียว่าคนเรานานาจิตตัง ยังไงปีใหม่แล้วก็ขอให้มีงานเข้า รวยๆ กันทุกท่านครับ

[sriAROON]

ไม่มีวงรับงาน แต่เอาตามได้ยินได้ฟังมาครับ
มรึงว่ามากรูว่าไปนั่นแหละถูกแล้ว ยุติธรรมดี งานเป็นงาน
เคยฟังมาโนช พุฒตาล บอกว่าอย่างวง the agles ที่ยิ่งใหญ่ ว่ากันธุรกิจระดับพันล้าน
ที่เราเห็นบน stage แต่ละคนเล่นเข้าขากัน มีอารมณ์เพลง เต็มไปด้วยความเป็นศิลปิน และ ntertainer มี yes contact มองตาพยักหน้าหลิ่วตาให้กัน ตีมือให้กำลังใจ บรรยากาศเวทีซาบซึ้งรักกันเต็มประดา
แต่หลังเวทีและเบื้องหลังการถ่ายทำ ก็อีกเรื่อง
เดินทางมาเครื่องบินเจ็ทใครเจ็ทมัน เวลาคุยกันมันไม่คุยกันเองโดยตรงเอาทนายใครทนายมันคุยกัน
ทุกอย่างเต็มไปด้วย เหลี่ยมคู การชิงไหวชิงพริบได้เปรียบเสียเปรียบผลประโยชน์ทางธุรกิจ

ธรรมเนียมไทยเรา ผมก็ไม่รู้ว่าดีไม่ดี เงินน่ะอยากได้ แต่ชอบแสดงออกว่าเงินน่ะเรื่องเล็ก ใครที่เอะอะก็พูดเรื่องเงินก่อนกลายเป็นกระดาก และกลัวว่าจะถูกมองดูเหมือน....
แต่ที่จริงแล้ว..เงินนั่นแหละปัญหาหลัก ที่จริงคำตอบก็ชัดอยู่แล้วว่าที่ทำๆกันอยู่ก็เพื่อเงินทั้งนั้น
พวกรู้จุดอ่อนตรงนี้ก็เอามาหากิน เอาเปรียบ

แม้แต่ระดับชาติ พวกไปเป็น กกล.สหประชาชาติที่ติมอร์เมื่อประมาณปี 42-43 เล่าให้ฟังว่า ตอนทำบันทึกข้อตกลง เราวางท่าทีเป็นเหมือนผู้อาสา เสียสละ ไม่พูดเรื่องค่าใช้จ่ายให้ชัดเจนเพราะกระดากตามนิสัย(ทั้งๆที่จริงๆลึกๆก็ต้องการไปเพื่อเงิน) เราก็อยากได้เงินแต่ไม่พูดให้ชัด พอไปที่โน่นก็เกิดข้อเปรียบเทียบกับ กกล.ของประเทศอื่นที่เขาแจ้งความต้องการชัดเจนแต่แรก ต้องทนดูความลำบากของลูกน้องที่ขาดโน่นขาดนี่ ไม่ได้สิทธิ์โน่นนี่ หรือไม่ก็ต้องยอมควักงบของรัฐบาลเราเอง
ผลของความอยากได้เงิน แต่กระดากปากไม่ยอมพูดให้ชัดแบบนิสัยไทยๆ

พูดไปก็ยาว (รอเข้าเวรตีสองครับ)เชื่อไหมว่าปัญหาการเมืองปัจจุบันก็ส่วนหนึ่งมาจากวิธีคิดแบบนี้ของคนไทย คนไทยมีมโนทัศน์เกี่ยวกับความมั่งคั่งร่ำรวยว่า คนมีบุญบารมีแล้วรวย จึงจะเป็นที่ยอมรับชื่นชม
แต่ถ้าใครแสดงออกชัดเจนว่าต้องการขวนขวายทำมาหากินสร้างความร่ำรวย จะถูกมองในทางลบ ดูแคลนเป็นเจ๊กจีพ่อค้าเห็นแก่เงิน
โดยไม่ได้คิดเลยว่าพวกมีบุญบารมีแล้วรวย มีเบื่องหลังที่โหดร้ายรีดนาทาเร้นเพียงใด ปล่อยบริวารไปก่อกรรมทำเข็ญเอารัดเอาเปรียบใครบ้าง ทั้งทางตรงทางอ้อม เพียงแต่ให้ฉากหน้าดูดีมีบุญบารมี
ส่วนพวกที่มานะอุตส่าห์พยายาม แสดงออกตรงไปตรงมาแฟร์ๆ ว่าต้องการสร้างฐานะความมั่งคั่งร่ำรวยให้ตนเอง กลับถูกดูแคลน มองในด้านลบ ไม่มีบทบาทก็ห่ว่าโง่ไม่มีความสามารถไม่ลงมือทำอะไร มีบทบาทก็หาว่าทำเพื่อผลประโยชน์ของตัวเอง แต่งตัวไม่ดีก็หาว่าขี้ข้าได้ดีไร้รสนิยม low test ชั้นต่ำ ไม่เหมาะสม แต่งตัวดีก็ว่าเอาแต่เริ่ด เป็นตุ๊กตาบารบี้

ลองนึกเอาเองไม่ยากว่าแต่ละกลุ่มในสองกลุ่มที่ว่ามามีใครบ้าง

[พ.พล]

เอ่อ.. ผมไม่รับงานโรงแรมดีกว่า... (ถ้ามันมีเข้ามานะ.. ฮิฮิ) ถึงแม้งานบ้านๆ ขี้เมาจะชวนผมไปต่อยหลังโอ่งก็ตาม.. อิอิ

[Nineyod]

เอ่อ.. ผมไม่รับงานโรงแรมดีกว่า... (ถ้ามันมีเข้ามานะ.. ฮิฮิ) ถึงแม้งานบ้านๆ ขี้เมาจะชวนผมไปต่อยหลังโอ่งก็ตาม.. อิอิ

รับไปเถอะน้องถ้ามีคนจ้างเรา มันจะเป็น referent ติดตัวไป

แต่ใช้ประสบการณ์ที่อ่านจากในกระทู้นี้เป็นเกราะป้องกัน..