หยิบมะนาวมาสัก 2-3 ลูกวางบนโต๊ะ ทุกคนที่เห็นก็รู้ว่า นี่ มะนาว นะ
หยิบส้มวางบ้าง ทุกคนเห็นก็รู้ว่าส้มนะ แต่มักจะมีคำถามตามมาว่า หวานไหม?
หยิบขวดปิดป้ายเขียนว่า เกลือป่น ทุกคนเห็นแล้วก็เฉยๆ ไม่มีใครถามว่า เค็มไหม?
เปิดเบียร์ไฮเนเก้นแช่เย็นเจี๊ยบวางบนโต๊ะ ทุกคนเห็นแล้วรีบรินใส่แก้ว อ้าว!!!
ยกดอกลำโพงขนาด 15 นิ้ว สัก 3 ดอก 3 ยี้ห้อ วางบนโต๊ะ ทุกคนมองเห็น เชื่อหรือไม่จะมีคำถามตามมาว่า
เสียงเป็นงัย? ดีไหม? กลางเด่นไหม? เบสแน่นไหม?
ทำไมไม่นิ่งเงียบ เหมือนมองเห็นมะนาว หรือมองเห็นขวดเกลือป่น
ทำไม? ทำไม? ทำไม??????
วันนี้ว่างๆ เลยมีเวลาพิจารณาคำถาม ของป๋า มะละกอ ก็เลยถือโอกาสตอบตามคำถาม ที่ถามมาครับ
มะนาว วางบนโต๊ะ ครับทุกคนเรียกมะนาว เพราะเป็นนามเรียกขาน ของมันที่มนุษย์ สมมุตินามให้มัน ตามชาติภาษานั้นๆ
ส่วน ส้ม ทำไม คนถามว่า หวานไหม เปรี้บวไหม เพราะประสพการณ์ ที่ผ่านมาเคย ลิ้มลอง สัมผัส ซึ่งมี ทั้งหวาน และเปรี้ยว จึงต้องถาม
ส่วนขวดเกลือ ทำไมไม่ถาม ว่า้เค็มไหม ก็เช่นเดียวกันครับ เพราะ ที่ผ่านมาเกลือป่นก็มีอยู่รสเดียว จึงไม่มีข้อสงสัยครับ
เปิดเบียร์แช่เย็นๆวางบนโต๊ะ...คนที่ชอบเบียร์ อาจรีบรินใส่แก้ว...แต่บางคนไม่ชอบ ก็คงจะเฉยๆ...แต่เห็นบลูเลเบิลวางบนโต๊ะ จะรีบเปิดขวดรินใส่แก้วทันที...นี่คือความชอบ ที่แตกต่างกัน
แน่นอนครับ ลำโพง ต้องมีคนถามแน่ๆ ไม่ต้องต่างยี่ห้อหรอกครับ ยี่ห้อเดียวกันแต่ต่างรุ่น คนก็ถามแล้วครับ เพราะสิ่งเหล่านี้เป็น ของที่ผลิตออกมา แตกต่างกันเพื่อเป็นทางเลือกให้ผู้บริโภคครับ ก็เหมือนร้านขายผลไม้ แหละครับที่ต้องมีหลากหลายไว้ให้คนเลือกซื้อครับ
บนความเหมือนก็มีความแตกต่าง บนความแตกต่างก็มีความเหมือน....ครับผมก็มั่วไปตามเรื่องของผมล่ะครับ
