ประเทศเราใช้วิธีตั้งความหวังไว้ที่ลำดับที่สักประมาณ 100 กว่าๆ
แล้วสร้างความเชื่อให้คนทั้งประเทศเชื่อว่า "ไทยสู้เขาไม่ได้หรอก ได้แค่นี้ก็ถมเถแล้ว ความสามารถเราไม่ถึงหรอก เอาแค่แข่งกับตัวเองก็พอ ไปครั้งนี้เราหวังแค่ประสพการณ์ให้นักกีฬาของเราก็พอ ไทยเราทำดีที่สุดแล้ว"
ทั้งหมดที่ว่ามานั้น ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าด้วยเหตุผลอะไร ที่ "ไทยเรา" เป็นอันต้องสู้คนอื่นในโลกเขาไม่ได้
เมื่อจบการแข่งขัน ได้มาสัก 2-3 เหรียญ ก็จะได้ชื่นชมว่า "ไทยเรา" สุดยอดๆๆๆๆ
คุยกับเพื่อนที่อยู่ในวงการกีฬา การส่งเสริมกีฬามีผลดีทุกด้านเกินประมาณ
รัฐต้องสนับสนุนสมาคมกีฬา และทีมชาติทุกวิถีทาง นักกีฬาที่มีผลงานควรได้รับการตอบแทนให้ถึงขั้นเปลี่ยนแปลงวิถี/คุณภาพชีวิตทั้งครอบครัว
ในแง่การงานอาชีพ ต้องถึงขั้นที่เขาอยากจะบรรจุเข้าตำแหน่งงานใด ก็ต้องจัดให้ได้
นักกีฬาที่ได้แชมป์มา และได้รับการตอบแทนอย่างนั้นมีไม่กี่คนหรอด
แต่แรงจูงใจ และการที่คนทั่วไปเห็นแนวทางนั้น หันมาเล่นกีฬาเพื่อหวังจะเอาดีบ้าง
มีผลต่อสุขภาพ คุณภาพชีวิต อาชีพเกี่ยวกับผลิตจำหน่ายสินค้าทางกีฬา
ในทางการสาธารณะสุขก็จะลดค่าใช้จ่ายการรักษาพยาบาลลง เอาทรัพยากรไปใช้ประโยชน์อื่นได้มากมาย
