อยากกินจัง..ตังค์ที่มีก็บูด..เลยนั่งดูดเบียร์แกล้มขนมเปี๊ยะ..ของดีจากบางระจันซะด้วย ฟลุ๊คผสมกับ
ได้ลาภปาก..เลยมีของติดมือมา...
เมื่อวาน มีโอกาสได้ไปเที่ยวที่บ้านเพื่อนกัน เก่าแก่ ด้วยความตั้งใจต้องการจะไปเอา มิกซ์ รุ่นคลาสสิค
ที่เมื่ออดีตครั้งเมื่อ 20 ปีก่อนเคยหลงใหลในน้ำเสียงของตัวเองที่ร้องคาราโอเกะผ่านมิกซ์ตัวนี้
โอว์...สภาพยังกะขุดออกมาจากหลุม ใต้ถุนพิพิธภัณฑ์..เอ๊า..ก็เห็นเป็นของฟรีเลยไม่กล้าตำหนิอะไร
ให้เจ้าของเดิมเขาเสียอารมณ์ อุตส่าห์ให้ฟรีแล้วยังจะมาบ่นว่าให้เสียน้ำใจอีก..ไอ้เพื่อนมันก็เป็นคนมีหน้ามีตา
เพราะทำงานทำการเป็นถึง ผอ. ร.ร. ก็ย่อมมีคนนับหน้าถือตาอยู่มากมาย ไปเป็นเกียรติงานสนุกสนานที่ไหน
ก็จะต้องถูกเชิญให้ได้ร้องเพลง ฟังมันร้องเพลงมาตั้งนาน ตั้งแต่รู้จักกันจนปัจจุบันก็ร่วม 50 ปี ไม่เตยได้ยินมัน
ร้องเพลงถูกคีย์เลยสักเพลง เอาดีทางร้องเพลงไม่ได้ เลยหาทางมาต่อยอดวิชา กพอ. เห็นครูเขาสอนนักเรียนถึงวิชาการทำขนมเปี๊ยะ ก็เลยเอาวิชาของนักเรียนมาหัดทำบ้าง เลยเป็นลาภปากของผมได้ลองชิมขนมต่อยอดจาก
ห้องเรียน...ว๊า ...ขนมอะไร กินไม่เป็นรสเป็นชาด กินกี่คำๆ ก็เป็นขบมเปี๊ยะรสไม่เอาถ่านอยู่ดี เลยตั้งชื่อโมเดิน
ชั่วคราวว่า ขนมเปี๊ยะไม่เอาถ่าน ภาพที่ได้มา พยายามให้เห็นความไม่เอาถ่าน เชิญทัศนาครับ
รุ่นนี้ รุ่นใหญ่ รุ่นเฮฟวี่เวท ทานไม่เอาถ่านได้ทั้งครัว....
รุ่นนี้ มิดเดิลเวท เหมาะสำหรับเป็นของฝากให้คนพิเศษได้รับรู้ความไม่เอาถ่าน(ของผม-ผู้โพส)
รุ่นนี้ สตรอเวท จิ๋วแต่ไม่เอาถ่าน ไว้ทานกับกาแฟแก้เลี่ยนปาก
ได้ชิมรสความไม่เอาถ่านก็คิดว่าน่าสนับสนุน เลยเอาติดมือมาพอเป็นตัวอย่าง ให้ผู้อื่นได้ลองชิมความ
ไม่เอาถ่านในรสชาติของขนมเปี๊ยะ บางทีรสชาติความไม่เอาถ่านอาจทำให้เพื่อนของผม ได้ทุนคืนบ้าง
อ้อ...นึกขึ้นได้ วันที่ 2 มิ ย. ที่บริเวณร้านเอสอาร์ซาวด์ มีผู้มีเกียรติมาพบปะสังสรรค์กันหลายท่าน
วันนั้น ใครมาลงทะเบียน จะต้องถูกยัดเยียดให้ต้องรับขนมเปี๊ยะไม่เอาถ่าน จากใจหม่อง เมืองสิงห์
ฟรี....ทุกท่าน ไม่ต้องสั่งจองล่วงหน้า ไม่ต้องจ่ายตังค์ เพราะเป็นรุ่นสุดท้ายของชื่อนี้ พ้นจากวันที่ 2 ไปแล้ว
เจ้าของเขาคงเปลื่ยนชื่อ-รุ่น เป็นโมเดิลใหม่แล้ว...แล้วพบกันที่ เอสอาร์ซาวด์นะครับ.....
หรือ..ท่านใดหากต้องการนำไปเป็นของฝากของขวัญ เนื่องในโอกาสพิเศษ ก็ติดต่อตามเบอร์ที่อยู่ข้างๆ
กล่องขนมเลยครับ..ขอบคุณครับ...
