งานนี้ทางบริษัทเขาเคาะงบเพิ่มมาจากปีกลายอีกครึ่งแสน แต่งบที่เพิ่มผมก็จัดเรื่องหลังคาเวที และใช้วงมีแบรนด์"หมูหยอง ตีสิบ" เป็นHost Band
และจัดวงสไตล์อินดี้ เพลงแบบกระโดดให้อีกวง หักภาษีแล้วยังไงผมก็เหลือบ้างละ ที่ไหนได้ เขาขอให้ผมจัดศิลปินมีเบอร์ให้อีกคน ตายละกู
ผมมาคิดตามงบที่เหลือไม่พอจ้างใครแน่ มีทางออกอยู่สองทางเลือก ทางเลือกที่หนึ่ง "บลูเบอรี่ อาร์สยาม" เพราะสนิมสนมกันพอพูดกันได้ ไม่ใช่ขอ
ลดราคาน้องเขา แต่ให้น้องเขาขึ้นสองเวทีราคาเดิม โดยแต่ละเวทีหารสองกัน ถามน้อง"บลูเบอรี่"เขาก็โอเคจัดให้ แต่มาสะดุดตรงที่อีกเวทีหนึ่ง
เหลืองบไม่ถึงครึ่งราคา "บลูเบอรี่" ผมเลยจัดชุดก๊อปปี้ ของตีสิบให้ ชุดนี้ผมเหลือบ้างละเพราะเป็นของตัวเอง ขายยังไงก็มีกำไร แล้วเวทีนี้จะทำไงดีล่ะ
มาชมรูปการแสดงของน้อง"ลูกตาล อาร์สยาม"ก่อน เดินทางออกจากบ้านตั้งแต่สี่โมง กะได้หน้ามาถึงไวกว่าใคร สุดท้ายทุ่มกว่าๆโทรมาร้องไห้ บอกหนูหลง
ไปอมตะนคร ที่ชลบุรี หางานไม่เจอ พอรู้ว่างานอยู่ที่ อมตะซิตี้ ปลวกแดง รถติดมากกว่าจะกลับขึ้นมอเตอร์เวย์ได้ ผมปลอบว่าใจเย็นๆไว้ ตั้งสติแล้วขับมา
ตามที่บอก น้องค่อยๆขับมาตามบอกมาถึงเวลาพอดี น้ำท่าข้าวปลาไม่ได้กิน ใช้เวลาเตรียมตัวกับซาวด์และแดนซ์บวกเวลาไปสิบนาทีเอง ช่วงนี้กุ๊กไก่ให้
หมูหยองขึ้นพิธีกรไม่มี Dead Air
นี่เป็นทางเลือกอีกทางสำหรับงบที่เหลือ ผมให้เป็กกี้ที่สนิทกับน้องขอน้องมาช่วยในราคาน้อยกว่าปรกติหนึ่งหมื่นบาท ทำให้น้องต้องขับรถมาเอง
และไม่มีพีอาร์มาดูแล ทุลักทุเลกันพอหอมปากหอมคอ
หลังเวทีน้องลูกตาลกับเป็กกี้ที่มางานอีกเวที งานนี้ยกครอบครัวมาช่วยกันทำ ทั้งลูกทั้งหลาน แถมสะใภ้
