พี่ป้อมแกคงเห็นว่าว่างๆงานเลยแบ่งๆงานมาให้รับผิดชอบด้วยกัน กับเครื่องเสียงกลางสี่ ซับแปดใบ ไม่รู้จะเรียกว่ากี่เซ็ต มอนสองใบ
งานสนุกสนานของชาวบ้านหนองปลิง จัดกันหน้าหน้าวัดหนองปลิง ตลาดเขต แถวๆบ้านป๋าสมใจนึก
วันเดียวกันนั้นแม่ผมหมอนัดให้เข้าตรวจที่โรงพยาบาลเลยต้องวานเจ้าปื๊ด ลูกน้องวงอื่นช่วยจัดการทุกอย่างให้ ซึ่งมันก็ทำหน้าที่อย่างเต็มกำลังออกจากบ้านผมไปงานที่ห่างไป 50 กิโลตั้งแต่แปดโมงเช้า เที่ยงยังไม่ถึงงาน จนพี่ป้อมโทรตามเครื่องเสียง ไม่รู้มันหลงไปใหนต่อใหน แถมผมก็ติดต่อมันไม่ได้ เนื่องจากมันไม่เอาโทรศัพท์ไปด้วย ซวยแท้ๆ
จนผมเองต้องให้แม่รอหมอตรวจที่โรงพยาบาล ขับรถไปตามหาเจ้าปื๊ด ซึ่งวนเวียนอยู่แถวๆนั้นเพราะหาทางเขางานไม่เจอ
เกือบบ่ายโมงผมก็ลากมันเข้างานได้สำเร็จ ช่วยมันติดตั้งทดสอบเสียงสักพักก็ต้องรีบย้อนกลับมารับแม่ที่โรงพยาบาล ชีวิตช่างวุ่นวายแท้
โฉมหน้าไอ้ปื๊ด ลูกน้องตัวแสบ (คนซ้าย)
ติดตั้งเครื่องเสียงเสร็จบ่ายโมงก่าๆ ทีมงานพี่ป้อมก็ลำเลียงเครื่องดนตรีวงทดสอบเสียง
หัวหน้าทีมบอก โอเค
