0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
นักรบทั้งหลายกว่าจะกลายเป็นวีรบุรุษได้ ก็ต้องถูกคมหอกคมดาบฝากรอยจารึกบนผิวกายไม่มากก็น้อย....
คนดีขนาดนี้เมียยังหึงอีกนะ 555 แซวเล่นเน้อ พอใกล้ร้านเลิก มาแอบซุ่มตามมุมมืด สังเกตการณ์ทุกวันเลยครับ มีเรื่องจี้เยอะครับ เล่า 3 วันไม่จบ :hap3:
ผมเคยเล่นคาเฟ่แถวศาลพ่อเสือเข้าทางแยกคอกวัว ผมไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่มั่วนักร้อง เล่นอยู่เกือบ 3 ปี นักดนตรีชิ้นอื่นเปลี่ยนไป 3 ถึง 4 รุ่น แต่เจ้าของร้านไม่เอาผมออก แถมชมว่านักดนตรีคนนี้อยู่ที่ไหนร้านนั้นก็เจริญ แต่สุดท้ายผมต้องออกจากร้านเองเพราะ เมียหึงนี่แหละ สุดจะทานทนได้ :strom:
อุ๊ย...แถวนั้น กาหรี่่ เพียบ ผมไปขายของตอนเช้า ตี 5 ยังยืนรอข้างถนนกันอยู่เลย ครูรอดมาได้ไงครับ ไม่น่าเชื่อ :hap3:
แต่ชื่นชมเจ้าของกระทู้นะครับ ที่รักษาศิลข้อที่๕ ได้ นักดนตรีหลายคนบอกว่าเมาแล้วทำให้เล่นไหลลื่น แต่ส่วนใหญ่ผมเจอแบบไหลลื่นมากแต่เพี้ยนชอบกล แต่ตอนเขาไม่เมาเล่นดีกว่าครับ ส่วนผมเองจะเป็นลักษณะถ้าเมาแล้วกล้าเล่นมากขึ้น(นานๆครั้ง) แต่เลอะเทอะ แต่ถ้าวันไหนฟังเพลงตามสไตล์ที่ตัวเองชอบแล้วไปเล่นโดยไม่เมา กลับได้ฟิลกว่าคิดทำนองได้สนุกกว่า
เมื่อก่อนผีขนุนเยอะเลยขวัญ เดินผ่านทางคลองหลอดโดนชวนประจำ :hap3: เดี๋ยวนี้ไม่รู้เป็นไง กลัวน้าอู๊ดไปเสียเที่ยว :hap3:
ผีขนุน ยาดองข้างคลองหลอด ไปยันหัวลำโพง ผมไล่ฟาดดะมาตั้งแต่ 30 ปีที่แล้ว แล้วครับ อ.ผดุง 5555555555555