“ทักษะ” ผมขออนุญาตหมายถึงประสบการณ์หรือชั่วโมงบินของคนเราในการทำกิจกรรมต่าง
ผลที่มาจากเหตุแห่งการทำงาน ไม่ว่าจะดีหรือไม่ การแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วให้ลุล่วงมือใหม่ย่อมช้ากว่ามือของผู้ที่มีทักษะครับ
“ความคิดสร้างสรรค์” เล่นมานาน ซ้อมมาดี นักมวยซ้อมหลายร้อยชั่วโมงสามารถหลบหลีกคู่ต่อสู้อย่างอัตโนมัติ
พร้อมกับสวนหมัดเอาชัยได้ง่ายขึ้นกว่า อ่อนซ้อมครับ
งานดนตรีถ้ามีทักษะมานานกว่า ก็จะเพิ่มลูกเล่นลูกฮา หรือนักร้องที่มีท่อนจบแปลกๆ แดนเซ่อร์ออกลูกพลิกแพลงให้คนปรบมือ
เป็นความคิดสร้างสรรค์เป็นสไตล์ของใครของมันที่เกิดขึ้นแว้บเดียวขณะออกงาน
“การแสดงออก” งานแสดงที่ผู้แสดงทุ่มสุดตัวด้วยใจกายย่อมมีชีวิตชีวา
ลีลาเคลื่อนไหวเป็นธรรมชาติเหนือกว่าการเล่นตามรูปแบบนะครับ
สิ่งเหล่านี้กระตุ้นต่อมสนุกผู้คนครับ
อ่านจากตัวหนังสือของน้านพตลอดหลายปีที่ผ่านมา ผมเชื่อว่า น้านพมีพร้อมสมบูรณ์ทั้งสามข้อ
ถ้ามองในแง่เศรษฐศาสตร์ การซื้อของมาใช้ในบ้าน ถือว่าสิ่งของที่ซื้อมาเป็นของใช้จะฟุ่มเฟือยหรือจำเป็นอีกเรื่อง
แต่ถ้าเราเป็นเจ้าของวงดนตรี การซื้ออุปกรณ์มาใช้ในงาน
เครื่องมือเครื่องใช้นั้นถือว่า “ทรัพย์สิน” ในการลงทุน หักค่าเสื่อมได้ทางบัญชี ต่างกันครับ
เมื่อเป็นทรัพย์สิน มันจะก่อให้เกิด “กำไรขาดทุน” ซึ่งผมเชื่อว่าน้านพไม่มีทางขาดทุน
เมื่อมีจังหวะและโอกาสในการเปลี่ยนเครื่องใช้แทนของเดิม
ผมจะคิดกรอบในการซื้อในแง่การยกระดับคุณภาพและประสิทธิภาพของเนื้องานมากกว่าอย่างอื่นไม่เว้นแม้แต่เรื่องของราคา
ผมถือว่าในงานดนตรี มิกเซอร์คือหัวใจที่สำคัญที่สุด เป็นตัวควบคุมสั่งการสั่งงานเบอร์หนึ่ง
สำคัญขนาดนั้น ฟังชั่นและหน้าที่การทำงานที่กว้างมากขึ้นมีผลต่อทักษะของเรา
ทักษะที่เครื่องในระดับเดิมไม่มีให้นะครับ พอใช้งานคล่องขึ้นมันจะ อิมพรูฟว์ งานของเราให้โดดเด่นล้ำหน้าคนอื่น
เพราะนับเนื่องการแข่งขันในทุกวันมีมากขึ้น
การก้าวไปข้างหน้าอย่างถูกต้องจะทำให้อนาคตเราจะมีเครื่องไม้เครื่องมือซึ่งจะตามมาภายหลังที่ยกชั้นตัวมันเองได้โดยอัตโนมัติครับ
ผมถึงเสียดายแทนบ้างที่ไม่เลือกซื้อ มิกซ์ ที่ก้าวขึ้นอีกขั้นหนึ่งมาใช้งาน อย่าลืมว่า เป็นการลงทุน ครับ
ขออภัยในความเห็นที่คิดต่างออกไป นานๆ จะแย้งที ด้วยความเคารพรักครับ
ขอบคุณครับที่เสนอคำแนะนำในอีกในอีกมุมหนึ่ง
ป๋ารู้ไม๊ ป๋ากับผม คิดเหมือนกันเป๊ะ แต่....ผลที่ออกมาต่างกันหน้ามือเป็นหลังมือ เพราะอะไร ตามมาฟังเหตุผลกันครับ
หลังจากที่ยามาฮ่าคู่ชีวิตผมเริ่มเครื่องหลวมและออกอาการขี้บ่นในบางงาน จนกระทั่งเริ่มบ่อยเข้าหลังจากที่ซื้อต่อเขามา 2 ปีกว่า
เหตุที่เสื่อมสภาพไว ก็คงเป็นจากความทะลึ่งของผมเองที่เอา โซเน็กไปฉีดที่สไลด์ ด้วยหวังว่าจะให้มันลื่นและไหลดี บวกกับการใช้งานที่มิได้ทนุถนอมมันนัก มันก็เลยเป็นเช่นนี้
หลังจากที่เริ่มจะตีใจออกห่างน้องยา ผมก็เริ่มมองหาคู่ชีวิตตัวใหม่อย่างที่บอก
ตัวหนึ่งใหม่สด สวยเฉี่ยวเปรี้ยวปรี๊ด แบบลูกเศรษฐีใหม่ ลูกเล่นพ่อเล่นเพียบ ไปใหนมาใหนเฟอนิเจอร์เพียบ ราคาหลุดโลกอย่างน้องอัล
อีกสาวหนึ่งก็คือน้องปลา สาวใหญ่ที่อายุอานามมากพอสมควร แต่สุภาพและดูนิ่มนวลเป็นผู้ดีมีชาติตระกูล แม้จะทำอะไรไม่ค่อยเป็น แต่ก็อย่างว่า ชื่อชั้นมันขายได้
สาวสุดท้าย สาวสมัยใหม่ ขาว สวย ใส ทันสมัย ไฮโซ เก่งไปเสียแทบทุกอย่างแบบน้อง เอเลน
ทั้งหมดนี้ผ่านมือผ่านหูผมมาแล้วทั้งสามสาว แม้จะเป็นช่วงเวลาสั้นๆ บอกตรงๆ ผมชอบน้องเอเลนมากที่สุด ทั้งรูปสวยและรวยทรัพย์ และตั้งใจไว้ว่า...สาวนางนี้แหละคือคู่ชีวิตรายต่อไป
แต่หลังจากที่มานั่งทบทวนถึงความต้องการของตัวเองแล้ว ผมต้องการสาวประเภทใหนมาเป็นคู่ชีวิต สวยเฉียวเปรี้ยวเข็ดฟัน สวยสุภาพเรียบร้อยนิ่มนวล หรือสวยใสไฮโซ
อย่างที่รู้ๆกัน สาวๆในงบประมาณเท่านี้ อาจไม่ใช่ตัวเลือกที่ดีที่สุด แต่นางใหนล่ะที่คุ้มค่าและเหมาะสมกับรสนิยมของเรา
หลังจากพินิจข้อดีข้อเสียทั้งหมดแล้ว ข้อเด่นๆของแต่ละตัวตามที่ฟังกับหูแต่ไม่ทุกตัวและถามคนที่ไว้ใจได้ที่สุดคือ คนที่มีขายทุกตัวในร้าน ซื้อตัวใหนก็ได้เงินเราทั้งนั้น
ตัวแรก อัลโต้ ข้อเด่น 6 mono 2 สเตอร์ 4 AUX มีเอฟเฟคในตัว อีคิว
ตัวที่สอง ข้อเด่น 8 mono 2 สเตอร์ 2 AUX ไม่มีเอฟเฟค
สองตัวนี้ ราคาพอๆกัน
ตัวที่สาม 6 mono 4 สเตอร์ 4 AUX สไลด์ยาวและ USB ไม่มีเอฟเฟค ในราคาที่แพงกว่าตัวอื่นอีกสามพันกว่าๆ
ที่นี้ก็มามองที่การใช้งาน ปกติผมเล่นคาราไม่แยกไลน์ ใช้ไมค์มากสุดก็สามไลน์ แต่ในบางงานเจ้าภาพดันทะลึ่งจ้างโฟล์คซองมาเล่นร่วม
ไลน์ไมค์ที่เคยมีอยู่ 6 ในยามาฮ่า 124 cx ไม่พอ เพราะ ไมค์ร้องสอง กีต้าร์สอง เพอร์คัสชั่นสอง แล้วผมจะเหลืออะไร
บางงานเพื่อนๆเจ้าภาพแบกกลองชุดมาตั้งบนเวที ไมค์กลองอีกหนึ่งกระเป๋า กีต้าร์ เบส แล้วผมจะเอาช่องที่ใหนให้พวกมันเสียบ ท่านที่ไม่เคยเจอแบบนี้คงไม่รู้ มันโคตรอึดอัด
ทั้งๆที่งานแบบนี้ปีหนึ่งมีไม่เกินห้าครั้ง แต่มันเสียเหลี่ยมครับ
บวกกับตัวผมเองตอนนี้มีเอฟเฟค Lexicon MX200 ใส่เป็นอนุสาวรีอยู่ในแร็คตัวหนึ่ง ไม่จำเป็นที่จะต้องหาเอฟเฟคในมาใช้ให้เปลืองตัวเพราะยังไงๆผมก็ต้องหอบหิ้วแร็คผมไปด้วยวันยังค่ำ
ที่เล่ามายืดยาวนี้ ไม่มีอะไร แค่อยากจะให้เหตุผลว่า ทำไมผมถึงได้เลือกน้องปลามาเป็นคู่ชีวิต ณ เวลานี้ ทั้งๆที่ดูคุณสมบัติรวมๆของเธอแล้ว ด้อยกว่าตัวอื่นทุกตัว
รูเธอเยอะดีครับ ประกอบกับ 2 aux ก็พอแล้ว
