บางท่านอาจสงสัย ว่าทำไมเวลาผมเปิดแบกกิ้งแทรกให้ทีมดันดารา ผมถึงต้องสาระวนมากมาย
จนแทบเงยหน้าขึ้นถ่ายรูปไม่ได้เลย มันเป็นอย่างนี้ครับ งานของชุดดันดาราจะมีภาพVTRประกอบ
ผมจะคุยคิวกันคร่าวๆก่อนแสดง ผมต้องเอาเพลงของแต่ละคนวางในไทม์ไลน์ ทั้งเพลงในสคริป
และเพลงสำรองเพื่อ เสริมคิวลอยให้เข้ากับบรรยากาศในขณะที่กำลังแสดง ผมต้องคอยฟังว่าเขา
จะเล่นอะไร เปลี่ยนคิวเป็นอะไร ผมเคยขาดสมาธิเพราะชอบมีคนมาถามระหว่างปล่อยเพลง
พอถึงคิวที่เตี๊ยมกันไว้ว่าพอพูดคำนี้ต้องเปิดเพลงนี้ ผมลืมสนิทเลยว่าเพลงอะไร ยายแหววแกพูดซ้ำ
อีกสองสามรอบผมก็ยังนึกไม่ออก ดีอยู่อย่างพวกนี้แนวฮาอยู่แล้วอะไรที่พลาดก็แก้เป็นมุกไปได้หมด
เสร็จจากรอบแรกทีมเราก็มีรถมารับไปแสดงต่อที่"เดอะ วัน คลับ"
บรรยากาศในเดอะวัน ช่วงเย็นที่ผมไปซาวเชค เป็นผับลูกค้าผู้ใหญ่ วงที่นี่เล่นเพลงไทยยุควงพลอย
แกรนเอ็กซ์ อินโนเซนต์ อัสนี-วสันต์ ประมาณนั้น ระบบแสงเสียงแบบผับวัยรุ่นแต่เน้นเพลงย้อนยุคหน่อย
ลูกค้าดีครับ ผู้บริหารบอกว่าเพื่อรองรับช่องว่างที่คนรุ่นสามสิบขึ้นไปต้องการเที่ยวผับสมัยใหม่ครับ
การแสดงบางส่วนของเจ้าเป็กซ์ในคืนนั้นที่ เดอะวันผับ โรงแรมฟลอริดา หาดใหญ่
วงที่เล่นประจำ กับ แดนเซอร์ครับ ถ้าจำไม่ผิดนักร้องสาวกำลังร้องเพลง"รักมิใช่ดวงดาวเมื่อพราวแสง.........."
บรรยากาศดีน่าเที่ยว ขอเพลงเก่าๆเล่นได้หมดครับ