ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน
เล่นเครื่องเสียงมาแต่ปี 2520
ลองผิดลองถูก ส่วนใหญ่แห่ตามเสียงคนอื่น และข่าวประชาสัมพันธ์ของนิตยสารต่างๆ
ก่อนนั้นไม่มีอินเตอร์เน็ทนี่ครับ
กว่าจะรู้จักตัวตนเองอย่างถ่องแท้ ไม่หลงทาง
น่าจะได้บ้านหลังใหญ่สักหลังหนึ่งแหงมเลย
เมื่อรู้ตัวแห่งตนเอง
รู้เรื่องของเครื่อง รู้เรื่องของเสียง
ว่ามันมีแค่ I/O ( Input/Output ) ตั้งแต่ต้นทางยันปลายทาง
สั้นที่สุด เล็กที่สุด และง่ายที่สุด สรุปว่า ซิมเปิ้ล ซิมเปิ้ล
เชื่อเถอะว่า เสียงที่ได้ยินเมื่อฟังไปนานๆ
เสียงสวรรค์ดีๆ นี่เอง
ผมเร่งเรื่องของ SoundFont , VST ,และ VSTi
เพื่อหาความต่างของอิทธิพลเสียงในรูปแบบของ
ซาวด์ฟ้อนท์ และ ซาวด์จาก VST( เสียงเอฟเฟค), VSTi (เสียงเครื่องดนตรีหรือ Instruments)
ว่ากันถึงคุณงามความดีเท่านั้น
ข้อที่เสีย... เถอะนามันย่อมมีบ้าง
ช่างหัวมันเุถอะ
สิ่งที่ผมตั้งกติกาไว้เมื่อเล่นใสนามของการแข่งขัน
ต้องใช้กติกาอันเดียวกัน เหมือลอลโลกละครับ
คือ :-
หนึ่ง เสียงเครื่องดนตรีแต่ละชิ้นต้องชัดเจนเท่าเทียมกัน
ไม่ว่าขณะเล่นนั้นจะมีบางชิ้นที่เสียงเบาปานเสียงกระซิบ ไล่เรียงดังขึ้น ของชิ้นดนตรีต่อมา
จนเสียงที่ดังสุด ประสานกันตามบทประพันธ์เพลง
หูที่รับรู้ ต้องได้ยินถึงรายละเอียดขนาดนั้น
ก็ในเมื่อผมใช้ร้องเพลงในบ้านนี่ครับ
นี่คือ กติกาข้อแรก มันคือ Dynamic Range Detail ตามที่ผมเข้าใจครับ
ซาวด์จาก VST, VSTi มะลิ 2014 สไตล์แจ๊สข้างถนน
รักในซีเมเจอร์
http://k007.kiwi6.com/hotlink/dz0rpffuy2/mp3